buzować — ndk IV, buzowaćzuje, buzowaćował «palić się dużym płomieniem, hucząc» Ogień buzował pod kuchnią. buzować się to samo, co buzować … Słownik języka polskiego
бузовать — трепать, тормошить, дергать, рвать , тульск. (ИОРЯС, З, 847), польск. buzowac сурово наказать . Связь с бузина, боз сомнительна. Родство с лит. baudžiù, baũsti принуждать, наказывать , отстаиваемое Маценауэром (127), невозможно. Неясное слово … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
buzowanie — ↨ buzowanie się n I rzecz. od buzować (się) … Słownik języka polskiego
buzavoti — ×bùzavoti, oja, ojo (l. buzować) tr.; SD87 barti, plūsti, keikti, uiti, rieti: Nebùzavok tu jo, bet gražiai paaiškink Č … Dictionary of the Lithuanian Language